aangekomen in Vietnam..
Blijf op de hoogte en volg rosanne
09 Februari 2015 | Vietnam, Da Nang
wauw.. wat een wereld, wat een mensen, wat een drukte en wat een chaos. Na een reis van meer dan 24 uur niet geslapen te hebben zijn we gisteravond eindelijk aangekomen in Vietnam waar we warm werden ontvangen door een aantal vrijwilligers en begeleiders. De rit van het vliegveld naar het vrijwilligershuis was bizar, ik snapte er niks van honderden toeterende scooters en auto's, ouders met kinderen op een scooter, geen stoplichten, geen strepen, koeien op de weg, varkentjes in mandjes alles op de scooter, het kan hier allemaal..
Na een heerlijke maaltijd en douche zijn we snel in bed gekropen maar na 4 uur slapen weer klaar wakker jetlag of iets bleh .. Het idee dat ik bijna vier maanden ga blijven in deze bijzonder gekke wereld gaf me een beetje angstig gevoel en lukte het maar niet om verder te slapen. Ook Kirsten was wakker dus samen GTST en jawel boer zoekt vrouw terug gekeken jeej haha vervolgens nog een paar uur geslapen en werden we vanochtend wakker gemaakt en stond er een heerlijk ontbijt op ons te wachten stokbrood, omeletje, mango smoothie mjamm !
vandaag kregen we een introductie over volunteer Vietnam en een rondleiding door de verschillende werkplekken van dhr Viet onze begeleider die dit alles heeft opgezet.
Als eerst gingen we naar een schooltje voor kinderen die uit een arm gezin komen en geen geld hebben om naar school te kunnen gaan. we stapten binnen en de kindjes kwamen naar ons toe knuffelen en och wat zijn blonde haren toch bijzonder iedereen moet eraan zitten..
In de middag zijn we naar het social center gegaan waar wij de meeste tijd zullen doorbrengen om de kinderen hier te behandelen en een project op te gaan starten. Het was hartverscheurend om te zien hoe deze kindjes met name met cerebrale parese liggen in een rek of op de grond, waarvan sommige vastgebonden, met vliegen op hun gezichtjes die ze zelf niet weg kunnen krijgen. 10 kinderen gevoed worden liggend op de grond met 1 dezelfde veel te grote lepel, kindjes de hele dag op een plek zitten omdat ze niet kunnen staan of lopen, pijnlijk.. maar gekgenoeg lijken ze enorm te genieten en zijn ze ontzettend blij met ieder klein beetje aandacht dat ze krijgen.
Helaas was niet iedereen zo blij, een jongen was zo jaloers dat hij geen fysiotherapie/aandacht kreeg van ons en met rolstoelen en stenen begon te gooien tja zo gewild zijn we hier al .. ghehe
En jawel ons eerste feestje al gehad, het oudjaar werd gevierd en dus gingen we eten met alle vrijwilligers en leraren van de scholen en wat vrienden. Wat een lieve mensen en wat een feest zo zal heel volgende week een feestje worden want dan wordt er nieuwjaar gevierd en dit is de enige vakantie periode in Vietnam..
Gebroken na deze eerste dagen vol met lachen, tranen, bijzondere, bizarre, mooie momenten en indrukken is het tijd om te slapen. goodnight !
xx Roos
Na een heerlijke maaltijd en douche zijn we snel in bed gekropen maar na 4 uur slapen weer klaar wakker jetlag of iets bleh .. Het idee dat ik bijna vier maanden ga blijven in deze bijzonder gekke wereld gaf me een beetje angstig gevoel en lukte het maar niet om verder te slapen. Ook Kirsten was wakker dus samen GTST en jawel boer zoekt vrouw terug gekeken jeej haha vervolgens nog een paar uur geslapen en werden we vanochtend wakker gemaakt en stond er een heerlijk ontbijt op ons te wachten stokbrood, omeletje, mango smoothie mjamm !
vandaag kregen we een introductie over volunteer Vietnam en een rondleiding door de verschillende werkplekken van dhr Viet onze begeleider die dit alles heeft opgezet.
Als eerst gingen we naar een schooltje voor kinderen die uit een arm gezin komen en geen geld hebben om naar school te kunnen gaan. we stapten binnen en de kindjes kwamen naar ons toe knuffelen en och wat zijn blonde haren toch bijzonder iedereen moet eraan zitten..
In de middag zijn we naar het social center gegaan waar wij de meeste tijd zullen doorbrengen om de kinderen hier te behandelen en een project op te gaan starten. Het was hartverscheurend om te zien hoe deze kindjes met name met cerebrale parese liggen in een rek of op de grond, waarvan sommige vastgebonden, met vliegen op hun gezichtjes die ze zelf niet weg kunnen krijgen. 10 kinderen gevoed worden liggend op de grond met 1 dezelfde veel te grote lepel, kindjes de hele dag op een plek zitten omdat ze niet kunnen staan of lopen, pijnlijk.. maar gekgenoeg lijken ze enorm te genieten en zijn ze ontzettend blij met ieder klein beetje aandacht dat ze krijgen.
Helaas was niet iedereen zo blij, een jongen was zo jaloers dat hij geen fysiotherapie/aandacht kreeg van ons en met rolstoelen en stenen begon te gooien tja zo gewild zijn we hier al .. ghehe
En jawel ons eerste feestje al gehad, het oudjaar werd gevierd en dus gingen we eten met alle vrijwilligers en leraren van de scholen en wat vrienden. Wat een lieve mensen en wat een feest zo zal heel volgende week een feestje worden want dan wordt er nieuwjaar gevierd en dit is de enige vakantie periode in Vietnam..
Gebroken na deze eerste dagen vol met lachen, tranen, bijzondere, bizarre, mooie momenten en indrukken is het tijd om te slapen. goodnight !
xx Roos
-
09 Februari 2015 - 17:19
Anja:
Hallo Roos wat een bijzondere ervaring , we hebben het niet allemaal zo goed als in Nederland. Beginnen met een feest week is voor jullie niet verkeerd, kun je langzaam wennen. Slaap lekker allebei , het zal deze nacht vast lukken.
groetjes Mam. -
09 Februari 2015 - 20:36
Margriet:
Hallo Rosanne, de eerste indrukken heb je al binnen. Waarschijnlijk had je je er geen voorstelling van kunnen maken. Zo'n totaal andere cultuur, veel armoe en totaal andere samenleving. Vast heel pijnlijk maar ook heel mooi om deze realiteit te zien, goed om te horen dat je daar heel erg welkom bent.
Ik wens je een onvergetelijke tijd toe en blijf je graag volgen.
Groetjes, Margriet -
10 Februari 2015 - 10:42
Rina En Marten:
Hallo Rosanne,
Wat een indrukken in zo'n korte tijd, zo te lezen wordt het een leerzame periode met mooie en moeilijke momenten. Eerst lekker genieten van de feestweek! Fijn dat we je zo kunnen volgen. Heb het goed daar!!!
Liefs van Marten en Rina -
11 Februari 2015 - 12:22
André En Leny Corbijn:
Hey Rosanne, eerst al wat info van je ouders gekregen over je reis en eerste belevenissen.
heb je verslag gelezen, wat een heleboel indrukken in korte tijd; hoop dat jullie al wat beter kunnen slapen.
en ............... starten met een feestweek is ondanks alle hectiek wel fijn voor jullie; veel succes als jullie echt gaan beginnen met behandelingen, ben nu al benieuwd naar jullie verdere belevenissen!
groet, Leny -
15 Februari 2015 - 20:25
Piet En Sanja:
Ha roos laten
Tjonge dat is wat anders dan Nederland hè. En wat een hectiek daar. Allemaal nieuwe indrukken en uitdagingen op je pad. Het gaat je zeker lukken hoor! Het zal zeker niet altijd makkelijk zijn wat je meemaakt en ziet. Hoe fijn is het dan dat je wat extra's kunt betekenen voor deze kinderen.
En dan starten me oud en nieuw is ook bijzonder hè. Nou meid nog een keer dan.....een heel gelukkig nieuwjaar en alle goeds gewenst Hahahaha . Dikke knuffel piet en sanja
-
16 Februari 2015 - 14:32
Marijke :
Ha Rosanne,
Hartelijk gefeliciteerd met je mamsje haar verjaardag!!
Vanmorgen ben ik haar gaan feliciteren en de verhalen over jou gehoord!
Wat een andere wereld!! Het is drukker dan in de Lepelstraat!!!
Even wennen die hectische toestanden in het verkeer.
Een bijzondere ervaring om midden in hun manier van leven te vertoeven en een steentje te kunnen bijdragen aan het wel zijn van minder bedeelden.
Dat zal je je hele leven bijblijven.
Tegelijkertijd ook wat van de natuur en cultuur opsnuiven en af en toe een feestje!
Het begin van een veel belovende tijd, ik kijk mee!
Een warme groet uit een koude Lepelstraat, Marijke
-
16 Februari 2015 - 20:25
Joris:
Hai Roos!
Al n hop ervaringen en indrukken!! Gaaf!!
Hoop dat je goed werk kan doen daar.
En zelf vooral van genieten. Het is zo weer voorbij..
X Joris -
17 Februari 2015 - 10:08
Jobine:
Hi Rosanne,
leuk om je zo te kunnen volgen. We wensen je een hele fijne en bijzondere tijd toe maar dat gaat zeker lukken. Hopelijk kun je het leven van de mensen en kindjes daar een stukje aangenamer maken.
Liefs van ons -
18 Februari 2015 - 21:09
Joachim Seifert:
Hi Rosanne,
wat leuk , jou verslag te lezen. Geniet van deze tijd en de indrukken. Ik ben al benieuwd op het volgende bericht.
hou je taai
joachim
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
